Page 92 - Toucan_Modules_EL

Μελέτη περίπτωσης 2

Η χρήση πρακτικών συνεργασίας για την προσαρμογή

στην κλιματική αλλαγή στον τομέα του τουρισμού έως το

2040 — Μελέτη περίπτωσης στη Μητροπολιτική Περιοχή

του Πόρτο (Πορτογαλία)

Με βάση την αυξανόμενη σημασία που αποκτούν οι υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής
και την ανάγκη προσαρμογής των αστικών περιοχών στις νέες προκλήσεις μετά την
πανδημία [5], είναι υποχρεωτικό ο τουριστικός τομέας να διαδραματίζει αποτελεσματικό
ρόλο στην ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε μια
καινοτόμος ερευνητική μεθοδολογία (βασισμένη σε μικτές προσεγγίσεις), όπου η
συζήτηση για ένα σύνολο καθορισμένων μέτρων δράσης ενθαρρύνθηκε μέσω
συνεργατικών μεθόδων, σύμφωνα με τον εντοπισμό, την απογραφή και τη διάγνωση των
ιδιαιτεροτήτων του PMA. Αρχικά, έξι προπτυχιακοί φοιτητές συμμετείχαν τον χειμώνα του
2020-2021 στη μελέτη με την έναρξη προκαταρκτικών στρατηγικών κατευθύνσεων για την
προσαρμογή του τομέα του αστικού τουρισμού, στο πλαίσιο λίγων ευκαιριών που
προέκυψαν από την κατάσταση της πανδημίας. Η δεύτερη συνεργατική μέθοδος που
χρησιμοποιήθηκε ήταν η εφαρμογή μιας τροποποιημένης έρευνας ερωτηματολογίου
Delphi σε 45 διεθνείς ερευνητές και τεχνικούς στον πρώτο γύρο και 35 διεθνείς ερευνητές
και τεχνικούς στον δεύτερο γύρο, εστιάζοντας στην προβλεψιμότητα των μέτρων για την
αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Το τελευταίο ήταν ένα εργαστήριο που
πραγματοποιήθηκε για να αξιολογήσει τι θα ήταν πρόθυμοι να κάνουν οι συμμετέχοντες
(ενώ οι τουρίστες), δηλαδή μέσω ενός World Café, όπου περιγράφηκαν μερικές από τις
κύριες δράσεις που θα πραγματοποιηθούν σε διαφορετικούς χρονικούς ορίζοντες.

Ηπαρατήρηση των αστικών χώρων ως «ζωντανών οργανισμών» αντικαθιστά την έμφαση
σε ορισμένες δράσεις σε συγκεκριμένους χώρους της πόλης, όπως χώρους πρασίνου,
πλατείες, πράσινες στέγες, κάθετους κήπους ή πράσινες προσόψεις [34,35].

Ως εκ τούτου, η θεωρία της τακτικής αστικοποίησης που εφαρμόζεται στον τουρισμό και
τις συναφείς δραστηριότητες στοχεύει στην επανεξέταση των αστικών χώρων που
σχετίζονται με διάφορες διαστάσεις μεταξύ των οποίων οι ροές που παράγονται από τον
τουρισμό, οι λειτουργίες του δομημένου χώρου (κτίρια, στέγαση, εξοπλισμός και
υποδομές), η τόνωση της κοινωνικότητας και η κατανόηση αυτών των παρεμβάσεων και
η ικανότητά τους να επανατοποθετήσουν την πόλη σε μελλοντικά σενάρια κλιματικής
αλλαγής [27,36]. Η ενσωμάτωση ποιοτικών-ποσοτικών κριτηρίων (QUAL-QUANT) είναι
θεμελιώδης για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της προσαρμογής στην
κλιματική αλλαγή. Από αυτή την άποψη, αυτή η έρευνα συμμερίζεται τις θέσεις που
υπερασπίστηκαν αρκετοί συγγραφείς [33,37,38] με βάση τη σημασία του καθορισμού
συστάσεων σε επίπεδο κατευθυντήριων γραμμών αστικού σχεδιασμού. Το μοντέλο που
προτείνεται σχετικά με την προσαρμογή των αστικών περιοχών προς τη βελτίωση της
τουριστικής απόλαυσης βασίζεται στις προσεγγίσεις που προτείνονται στο Διάγραμμα
Τοποθεσίας, στο Whyte (1980) [8], PPS (2000) [39], Jacobs (2016) [40], και, πιο πρόσφατα,
Santos Nouri και Costa (2017) [41] με την εισαγωγή της διάστασης της θερμικής άνεσης.
Με βάση αυτή την έρευνα, έχουν βρεθεί πολεοδομικά και τομεακά μέτρα σχεδιασμού που
βελτιώνουν την τουριστική απόλαυση του αστικού χώρου ενόψει των κλιματικών και
μετεωρολογικών συνθηκών καθώς και στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής. Στην
πραγματικότητα, αν και υπάρχουν σήμερα θερμικά ευχάριστες συνθήκες για τον τουρισμό

| 92